Εκφυλιστική-καταστροφική βλάβη της σπονδυλικής στήλης, σε διαφορετική περίπτωση:οστεοχονδρωσις- μια ασθένεια που περιλαμβάνει βλάβη στους συνδέσμους και τις αρθρώσεις ενός ατόμου, στους μεσοσπονδύλιους δίσκους και στα σπονδυλικά σώματα.
Η νόσος της οστεοχόνδρωσης προσβάλλει κυρίως άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, ανεξαρτήτως φύλου, αν και πρέπει να σημειωθεί ότι πρόσφατα υπάρχει μια τάση αναζωογόνησης αυτής της νόσου. Μια τέτοια αναζωογόνηση της οστεοχονδρωσίας σχετίζεται άμεσα με την κακή σωματική ανάπτυξη των παιδιών και το υπερβολικό βάρος σε τόσους πολλούς εφήβους. Επιπλέον, οι σύγχρονοι έφηβοι προτιμούν μια καθιστική διασκέδαση κοντά στην τηλεόραση ή τον υπολογιστή, αποφεύγοντας τα αθλήματα. Ο συνδυασμός αυτών των παραγόντων οδηγεί σε αποδυνάμωση των μυών της πλάτης, κακή στάση του σώματος και άλλες αρνητικές συνέπειες για τη σπονδυλική στήλη.
Η οστεοχόνδρωση και τα αίτια της
Στην καρδιά της νόσου με την οστεοχονδρωσία είναι μια παραβίαση του τροφισμού των σπονδύλων και των μεσοσπονδύλιων δίσκων, η οποία αλλάζει τη φυσιολογική δομή των ιστών. Ως αποτέλεσμα, ο χόνδρινος δίσκος χάνει την κανονική του ελαστικότητα και σχήμα, μειώνοντας το πλάτος των διαστημάτων μεταξύ των σπονδύλων. Η παραβίαση της μεσοσπονδυλικής αναλογίας οδηγεί σε συμπίεση των νευρικών απολήξεων του νωτιαίου μυελού, καθώς και σε σημαντική υπερφόρτωση των μυών της σπονδυλικής στήλης, γεγονός που εξηγεί την εκδήλωση πόνου στην οστεοχονδρωσία. Επιπλέον, με την οστεοχονδρωσία, συχνά εμφανίζονται επίσης αρκετά σοβαρές επιπλοκές, όπως: Β. η διόγκωση τμήματος του μεσοσπονδύλιου δίσκου και ένα σπονδυλικό κάταγμα.
Στο μέλλον, οι εκφυλιστικές-καταστροφικές αλλαγές που συμβαίνουν με την οστεοχόνδρωση οδηγούν στο σχηματισμό οστικών αναπτύξεων στους σπονδύλους, οι οποίες εξαπλώνονται επίσης στους μεσοσπονδύλιους δίσκους και τις μικρές αρθρώσεις της σπονδυλικής στήλης. Γίνεται δύσκολο για τα άτομα με οστεοχονδρωσία να εκτελούν κινήσεις κάμψης-έκτασης και με την πάροδο του χρόνου μπορεί να αναπτύξουν παθολογίες - σκολίωση ή κύφωση.
Όλες αυτές οι εκφυλιστικές-καταστροφικές βλάβες της σπονδυλικής στήλης είναι συνήθως το αποτέλεσμα της αναπόφευκτης φυσιολογικής γήρανσης του ανθρώπινου σώματος, αλλά για διάφορους λόγους που θα συζητηθούν αργότερα σε αυτή τη δημοσίευση, η διαδικασία της οστεοχόνδρωσης μπορεί να επιταχυνθεί σημαντικά.
Θα πρέπει αμέσως να σημειωθεί ότι δεν υπάρχει ενιαία αιτία εμφάνισης οστεοχονδρωσίας, αλλά υπάρχει μεγάλος αριθμός προδιαθεσικών παραγόντων και οι κυριότεροι είναι:
- μώλωπες, κατάγματα, εξαρθρήματα και άλλα τραύματα της σπονδυλικής στήλης.
- κληρονομική προδιάθεση;
- διάφορες ασθένειες του ποδιού που προκαλούν υπερφόρτωση των σπονδύλων, όπως η πλαγιοποδία, η πλατυποδία και άλλες, καθώς και η παρατεταμένη χρήση άβολων και στενών παπουτσιών.
- παχυσαρκία ή υπερβολικό υπερβολικό βάρος?
- φυσικές αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία στο σώμα.
- παραβίαση των μεταβολικών διεργασιών στο σώμα.
- διατήρηση ενός καθιστικού τρόπου ζωής.
- απότομη διακοπή του επαγγελματικού αθλητισμού.
- τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της επαγγελματικής δραστηριότητας, π. χ. Β. Συχνό τράνταγμα και στρίψιμο του σώματος, άρση βαρών, άβολη στάση κατά τη διάρκεια της εργασίας.
- επίμονη και συχνή υποθερμία, που επιδεινώνεται από την υψηλή υγρασία.
- η παρουσία συχνών και παρατεταμένων αγχωτικών καταστάσεων.
Η παρουσία αρκετών ή ακόμα και ενός από τους παραπάνω παράγοντες μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη οστεοχονδρωσίας, η οποία χωρίζεται συμβατικά σε τέσσερα στάδια:
- Πρώτο στάδιο- μείωση της ποσότητας υγρασίας που περιέχεται στον μεσοσπονδύλιο δίσκο με μείωση του μεσοσπονδύλιου χώρου. Σε αυτή την περίπτωση εμφανίζονται μικρές ρήξεις στον χόνδρο.
- δεύτερη φάση- Λόγω της μείωσης των μεσοσπονδύλιων κενών, παρατηρείται χαλάρωση του συνδέσμου και του μυϊκού μηχανισμού, που οδηγεί σε αφύσικη κινητικότητα των σπονδυλικών σωμάτων, μετατόπιση και ολίσθησή τους.
- Τρίτη ενότητα- Λόγω της προοδευτικής εκφυλιστικής-καταστροφικής βλάβης της σπονδυλικής στήλης, παρατηρείται εξώθηση των μεσοσπονδύλιων δίσκων, καθώς και υπεξάρθρημα των σπονδύλων.
- τέταρτο στάδιο- Προκειμένου να αποφευχθεί το υπεξάρθρημα και η αφύσικη κινητικότητα των σπονδύλων, τα οστεόφυτα των οστών αναπτύσσονται μεταξύ των σπονδύλων, στη δημοφιλή θεραπεία ονομάζονται «αποθέσεις αλατιού», τα οποία με την πάροδο του χρόνου γίνονται τόσο πολυάριθμα ώστε οι σπόνδυλοι χάνουν την κινητικότητά τους. νεύρα και αγγεία που βρίσκονται κοντά σε αυτούς τους σπονδύλους.
Πρέπει να σημειωθεί ότι στο πρώτο και τέταρτο στάδιο της αρθρώσεως οι ασθενείς δεν αισθάνονται πόνο.
Η οστεοχόνδρωση και η ταξινόμησή της
Αν και η οστεοχονδρωσία έχει πολλές διαφορετικές ταξινομήσεις, η πιο κοινή είναι η ταξινόμηση της οστεοχόνδρωσης, η οποία λαμβάνει υπόψη τον εντοπισμό των βλαβών της σπονδυλικής στήλης:
- οστεοχόνδρωση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.
- οστεοχόνδρωση της θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.
- οστεοχόνδρωση της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.
- οστεοχόνδρωση της ιερής σπονδυλικής στήλης.
- οστεοχόνδρωση των αρθρώσεων, η οποία περιλαμβάνει νόσο δύο ή περισσότερων σπονδυλικών τμημάτων.
Η οστεοχόνδρωση και τα συμπτώματά της
Ως ασθένεια, η οστεοχονδρωσία είναι χρόνιας φύσης και χαρακτηρίζεται από την εναλλαγή της φάσης ύφεσης και της φάσης έξαρσης, στην οποία τα συμπτώματα της οστεοχόνδρωσης είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, ανάλογα με τον εντοπισμό της νόσου της σπονδυλικής στήλης, καθώς και την παρουσία πιθανές επιπλοκές.
Έτσι, με την οστεοχόνδρωση της αυχενικής περιοχής, ο πόνος απευθείας στον αυχένα, στα χέρια, μια ορισμένη ακαμψία κίνησης, πονοκέφαλος και μούδιασμα των δακτύλων είναι χαρακτηριστικός. Λοιπόν, σε περίπτωση συμπίεσης της σπονδυλικής αρτηρίας, ο ασθενής έχει παλλόμενο πονοκέφαλο, μείωση των λειτουργιών του ακουστικού βαρηκοΐας, ζάλη και λιποθυμία είναι επίσης πιθανές.
Τα συμπτώματα της οστεοχονδρωσίας της περιοχής του θώρακα είναι κάπως διαφορετικά. Ο ασθενής ανησυχεί για τον πόνο στην πλάτη, ο οποίος μπορεί επίσης να είναι οξείας φύσης, δυσκολία στην αναπνοή με γεμάτο στήθος, πόνο στην καρδιά, καθώς και ένα συναίσθημα, το οποίο στη λαϊκή θεραπεία ονομάζεται "κόλα στο στήθος".
Τα συμπτώματα της οστεοχονδρωσίας με βλάβη στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης εκδηλώνονται με πόνο στο κάτω μέρος της πλάτης, στα πόδια, στο ιερό οστό και επιδεινώνονται με την κίνηση. Επιπλέον, εμφανίζεται μούδιασμα στα πόδια και μπορεί να αναπτυχθούν διάφορες λειτουργικές διαταραχές των ουρογεννητικών οργάνων.
Επίσης, κατά την περίοδο της ύφεσης, ένα άρρωστο άτομο μπορεί να εμφανίσει πόνο που δεν είναι έντονος και εμφανίζεται μόνο με προκλητικούς παράγοντες, για παράδειγμα, μια άβολη στάση του ασθενούς.
Η οστεοχόνδρωση και η διάγνωσή της
Πρώτα απ 'όλα, οι ασθενείς θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη ότι ένας νευροπαθολόγος ασχολείται με τη θεραπεία της οστεοχονδρωσίας. Η διάγνωση της οστεοχονδρωσίας συνήθως περιλαμβάνει τα ακόλουθα βήματα:
- ανάκριση του ασθενούς·
- Εξωτερική εξέταση και ψηλάφηση της σπονδυλικής στήλης του ασθενούς σε διάφορες θέσεις του σώματος και προσδιορισμός ενός πιθανού εύρους κίνησης.
- ειδικές εξετάσεις για τη διάγνωση της οστεοχόνδρωσης με χρήση μαγνητικού συντονισμού, αξονικής τομογραφίας, καθώς και ακτινογραφία του ασθενούς.
- ειδικές μελέτες περιφερικών νεύρων και αιμοφόρων αγγείων, αλλά μόνο σε περιπτώσεις απαραίτητες για τη σωστή διάγνωση της οστεοχόνδρωσης.
Εάν δεν θεραπεύσετε την οστεοχονδρωσία έγκαιρα και σωστά, κατά προτίμηση χωρίς να καταφύγετε σε λαϊκές θεραπείες, υπάρχει πραγματικός κίνδυνος να αναπτύξετε διάφορες επιπλοκές με τη μορφή ασθενειών όπως η ισχιαλγία, η κήλη δίσκου, η ημικρανία, η βλαστική δυστονία και η οσφυϊκή οστεοχονδρωσία - επίσης νωτιαίο εγκεφαλικό επεισόδιο. Επομένως, θα πρέπει να δοθεί η δέουσα προσοχή στη διάγνωση της οστεοχονδρωσίας και στη θεραπεία της, αποφεύγοντας μεθόδους ανεξάρτητης εναλλακτικής θεραπείας, ώστε να μην ξεκινήσει η ανάπτυξη αυτής της νόσου.
Συντηρητική θεραπεία της οστεοχονδρωσίας
Στη θεραπεία της οστεοχονδρωσίας σε ιατρικά ιδρύματα, σε αντίθεση με την παραδοσιακή ιατρική, χρησιμοποιούνται κλασικές μέθοδοι θεραπείας. Ταυτόχρονα, ο θεράπων ιατρός αντιμετωπίζει τον ασθενή αυστηρά ατομικά. Η θεραπεία της οστεοχονδρωσίας για την επίτευξη αποτελεσματικότητας πραγματοποιείται με πολύπλοκο τρόπο. Ακόμη και οι συντηρητικές μέθοδοι θεραπείας της οστεοχονδρωσίας χωρίζονται στις ακόλουθες ομάδες:
- Θεραπεία της οστεοχονδρωσίας με φάρμακα.
- Φυσικοθεραπευτική αντιμετώπιση της οστεοχονδρωσίας, ιδιαίτερα μαγνητοθεραπεία, με τη χρήση ειδικών ιατρικών συσκευών.
- Σανατόριο θεραπεία οστεοχονδρωσίας.
- Οργάνωση σωστής διατροφής με τη βοήθεια ειδικής δίαιτας.
Χειρουργική επέμβαση στη θεραπεία της οστεοχονδρωσίας
Η θεραπεία της οστεοχονδρωσίας με τη βοήθεια χειρουργικής επέμβασης πραγματοποιείται μόνο σε περιπτώσεις που οι παραπάνω συντηρητικές μέθοδοι δεν δίνουν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Η πιο συνηθισμένη είναι η αφαίρεση μεσοσπονδυλικής κήλης, κατά την οποία η χειρουργική τομή δεν είναι μεγαλύτερη από ένα εκατοστό και ο ασθενής μπορεί να σηκωθεί την επόμενη κιόλας μέρα μετά από μια τέτοια επέμβαση. Λοιπόν, η πορεία πλήρους αποκατάστασης του ασθενούς ολοκληρώνεται εντός έξι μηνών μετά την επέμβαση.
Υπάρχει επίσης μια μέθοδος αντιμετώπισης της οστεοχονδρωσίας μέσω χειρουργικής επέμβασης, κατά την οποία αφαιρείται ο προσβεβλημένος δίσκος και τοποθετείται ένα εμφύτευμα ή πρόθεση σιλικόνης στη θέση του, που οδηγεί στην αποκατάσταση της απαραίτητης απόστασης μεταξύ των σπονδύλων και, ως αποτέλεσμα, εξάλειψη των συμπτωμάτων της οστεοχονδρωσίας.
Πρόληψη ασθενειών οστεοχονδρωσίας
Πρώτα απ 'όλα, για την πρόληψη της οστεοχονδρωσίας, θα πρέπει:
- Αποφύγετε την αυξημένη πίεση στη σπονδυλική στήλη φορώντας άνετα παπούτσια.
- προσπαθήστε να μην παραμένετε σε μια άβολη θέση του σώματος για μεγάλο χρονικό διάστημα.
- ασκήστε τακτικό έλεγχο του βάρους και αποφύγετε τον ζυγό της υπερβολής.
- Διατηρήστε τη σωστή στάση του σώματος ανά πάσα στιγμή.
- Χρησιμοποιήστε και τα δύο χέρια ομοιόμορφα όταν σηκώνετε βάρη.
- κάνετε ασκήσεις γενικής ενδυνάμωσης καθημερινά, καθώς και τακτικά μαθήματα γιόγκα ή στην πισίνα.
- Ακολουθήστε μια διατροφή που περιλαμβάνει τροφές όπως ψάρια, φυλλώδη χόρτα και λαχανικά, γαλακτοκομικά, ζελέ και ζελέ, ζωμούς, αυγά, βούτυρο και ελαιόλαδο.
- Αποφύγετε το αλκοόλ, τα ανθρακούχα ποτά, τον δυνατό καφέ, τα αλμυρά τρόφιμα και τα λιπαρά κρέατα.