Ο πόνος, ο περιορισμός της κίνησης είναι χαρακτηριστικές εκδηλώσεις της οστεοχονδρωσίας της θωρακικής σπονδυλικής στήλης. Αλλά η ύπουλα αυτής της παθολογίας έγκειται επίσης στο γεγονός ότι τα εσωτερικά όργανα επηρεάζονται τόσο στο επίπεδο του θώρακα όσο και κάτω, επομένως κανείς εκτός από τον γιατρό δεν μπορεί να καταλάβει τι συμβαίνει. Η οστεοχόνδρωση εμφανίζεται ως αποτέλεσμα εκφυλιστικών-δυστροφικών διεργασιών στις οποίες προσβάλλονται μεσοσπονδύλιοι δίσκοι, αρθρώσεις, σύνδεσμοι και ρίζες της σπονδυλικής στήλης.
Τα συμπτώματα της νόσου μπορεί να εμφανιστούν σε πολύ πρώιμο στάδιο. Αλλά η ασθένεια της σπονδυλικής στήλης μπορεί να επηρεαστεί, το κύριο πράγμα είναι να γνωρίζουμε τις αιτίες και τις κανονικότητες σύμφωνα με τις οποίες αναπτύσσεται. Οι λόγοι είναι λίγο πολύ ξεκάθαροι στους γιατρούς, αλλά ο μηχανισμός ανάπτυξης κατά κάποιο τρόπο μένει στη «σκιά».
Αιτίες και πορεία της νόσου
Κάθε σημείο της σπονδυλικής στήλης καταπονείται συνεχώς, τόσο στατικά όσο και δυναμικά. Η σταθερή πίεση προκαλεί παραβίαση της ακεραιότητας του μεσοσπονδύλιου δίσκου. Είναι κατεστραμμένο, το εσωτερικό εξάρτημα αρχίζει να διογκώνεται προς τα έξω.
Ο μεσοσπονδύλιος δίσκος, όπως και κάθε άλλος χόνδρος, τρέφεται με έναν ιδιαίτερο τρόπο: όταν πιέζεται, απελευθερώνει υγρό και όταν εκτονωθεί η πίεση, απορροφά όλα τα θρεπτικά συστατικά σαν σφουγγάρι. Αυτός ο μηχανισμός δεν λειτουργεί σε παρατεταμένες στατικές στάσεις ή κατά την άσκηση όταν ασκείται σταθερή πίεση στον δίσκο. Οι καθημερινές πρωινές ασκήσεις έχουν θετική επίδραση στη διατροφή.
στάδια εκφυλισμού
Για να κατανοήσετε καλύτερα τα συμπτώματα, πρέπει να καταλάβετε ποια στάδια περνά ο δίσκος και τι συμβαίνει σε αυτόν. Όπως, όμως, σε ολόκληρη τη σπονδυλική στήλη.
Στο πρώτο στάδιο δεν υπάρχει πόνος και η επίθεση δεν εκδηλώνεται με κανέναν τρόπο, αλλά η διαδικασία έχει ήδη ξεκινήσει, το εσωτερικό μέρος κινείται ήδη ελεύθερα.
Στο δεύτερο στάδιο, μια επίθεση πόνου γίνεται ήδη πλήρως αισθητή, εμφανίζονται ριζικά συμπτώματα, ένα άτομο χρησιμοποιεί ενεργά αλοιφές, αλλά η αιτία δεν έχει επιλυθεί. Ο δίσκος προεξέχει σταδιακά και αρχίζει να πιέζει τον νωτιαίο μυελό. Στο τρίτο στάδιο, μια επίθεση πόνου, η οποία εκδηλώνει κυρίως οστεοχόνδρωση της περιοχής του θώρακα, γίνεται πιο φωτεινή και πιο έντονη, οι αλοιφές δεν βοηθούν. Ο δίσκος διογκώνεται σταδιακά, εμφανίζεται η προεξοχή του.
Το τελευταίο στάδιο οδηγεί στην εμφάνιση ζημιάς έξω από τα εξαρτήματα του δίσκου. Η κλινική εικόνα χαρακτηρίζεται από συμπίεση των ριζών, των αιμοφόρων αγγείων και του ίδιου του νωτιαίου μυελού. Ως αποτέλεσμα, αναπτύσσεται μια επίθεση πόνου σημαντικής έντασης.
Το σώμα καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να ανακουφίσει τον πόνο, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται στη σπονδυλική στήλη χαρακτηριστικές αναπτύξεις, οστεόφυτα. Η στένωση των μεσοσπονδύλιων τρημάτων συμπιέζει τις ρίζες του νωτιαίου μυελού. Η πίεση κάνει τα υπόλοιπα εσωτερικά όργανα να επηρεαστούν. Η θεραπεία τους δεν φέρνει αποτελέσματα, κάτι που μερικές φορές μπερδεύει τον γιατρό.
συμπτώματα της νόσου
Πολύ συχνά η αιτία της ήττας αυτού του συγκεκριμένου τμήματος της σπονδυλικής στήλης έγκειται στον καθιστικό τρόπο ζωής, η διευκρίνιση αυτής της περίστασης θα διευκολύνει σημαντικά τη διάγνωση. Η πίεση ασκείται συνήθως όταν ένα άτομο κάθεται σε έναν υπολογιστή ή σε μια καρέκλα για πολλή ώρα. Ο πόνος είναι συνήθως θαμπός στη φύση, μετά γίνεται πόνος και καύση. Βρίσκεται στη μέση μεταξύ των ωμοπλάτων και παρέχει κάποια συμπίεση στην περιοχή του θώρακα.
Εάν προσπαθήσετε να νιώσετε την περιοχή των ακανθωδών και εγκάρσιων διεργασιών της σπονδυλικής στήλης, ο πόνος θα αυξηθεί σημαντικά.
Η διάγνωση απλοποιείται με τάνυση των παρασπονδύλιων μυών. Τα σημάδια αυξάνονται αν ζητήσετε από τον ασθενή να πάρει μια βαθιά ανάσα και να γυρίσει με το σώμα.
Μερικοί ασθενείς παρατηρούν πόνο στην ωμοπλάτη ή στην κάτω θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Αυτό ονομάζεται σύνδρομο οπίσθιων πλευρών και εμφανίζεται ως αποτέλεσμα της μετατόπισης των κάτω πλευρών. Ο πόνος μπορεί ξαφνικά να υποχωρήσει, αλλά μπορεί να ενταθεί κατά τις στροφές.
Τα σημάδια εκφράζονται με πόνο στη ζώνη κατά μήκος των μεσοπλεύριων διαστημάτων, εδώ περνά το νεύρο. Η ευαισθησία είναι μειωμένη στην περιοχή όπου διακλαδίζονται τα κατεστραμμένα νεύρα. Ανησυχώντας για την παραισθησία, η βαθιά και επιφανειακή ευαισθησία μειώνεται. Τα σημάδια συνοδεύονται από παραβίαση της λειτουργίας της κοιλιακής πρέσας, τα αντανακλαστικά του γονάτου και της φτέρνας μειώνονται.
Βλάβη στα εσωτερικά όργανα
Παράλληλα με τον πόνο, υπάρχει παραβίαση της λειτουργίας των εσωτερικών οργάνων. Στην περιοχή του θωρακικού νωτιαίου μυελού υπάρχουν κέντρα υπεύθυνα για το έργο της καρδιάς, του πνευμονικού συστήματος, του ήπατος, των εντέρων και των νεφρών, του παγκρέατος. Η δυσκολία στην αναπνοή, ο πόνος και η καρδιακή ανακοπή που μοιάζει με στηθάγχη μπορεί να είναι ενοχλητικά. Οι μαστικοί αδένες μπορεί να πονούν ή όλα να εντοπίζονται στην περιοχή του δεξιού ή του αριστερού υποχονδρίου, που μοιάζει με επίθεση χολοκυστίτιδας ή παγκρεατίτιδας.
πονόλαιμος ή οισοφάγος. Τα συμπτώματα εντοπίζονται στο αριστερό υποχόνδριο ή στην κοιλιά και μοιάζουν με συμπτώματα γαστρίτιδας ή φλεγμονής του εντέρου (κολίτιδα, εντερίτιδα). Οι τραυματισμοί μπορεί να προέρχονται από τα νεφρά και το αναπαραγωγικό σύστημα.
διάγνωση
Η σωστή διάγνωση με βάση μόνο τα συμπτώματα μπορεί να είναι δύσκολη. Επομένως, η διάγνωση περιλαμβάνει τη λήψη ακτινογραφίας. Σε αυτό είναι ορατές οι χαρακτηριστικές αλλαγές που εκδηλώνουν την οστεοχόνδρωση της θωρακικής περιοχής με τη μορφή μείωσης του ύψους του μεσοσπονδύλιου δίσκου, σκλήρυνσης των ακραίων πλακών και σχηματισμού οστεοφύτων.
Επιπλέον, γίνεται αξονική τομογραφία εάν η ακτινογραφία δεν δώσει αποτέλεσμα. Η μελέτη συμπληρώνεται με μαγνητική τομογραφία, δείχνει μαλακούς ιστούς, ώστε να τίθεται η διάγνωση κήλης δίσκου.
Η διαφορική διάγνωση απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή, πραγματοποιείται όχι μόνο βάσει καταγγελιών και κλινικών εκδηλώσεων. Ο πόνος στην περιοχή της καρδιάς επομένως δεν επηρεάζεται από τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη στηθάγχη. Ο επιγαστρικός πόνος δεν επηρεάζεται από την πρόσληψη τροφής και δεν υπάρχει εποχική εκδήλωση συμπτωμάτων. Όλα εμφανίζονται το βράδυ και εξαφανίζονται εντελώς μετά από έναν βραδινό ύπνο.
θεραπευτική αγωγή
Η θεραπεία περιλαμβάνει τη λήψη όλων των ειδών φαρμάκων, αυτά είναι χάπια και ενέσεις. Ξεκινούν με φάρμακα που μειώνουν τη φλεγμονώδη διαδικασία, παραδοσιακά μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) χρησιμοποιούνται για αυτό. Εξαλείφουν τον πόνο και τη φλεγμονή και βοηθούν στη χαλάρωση των μυών. Μόνο ένας γιατρός πρέπει να τα συνταγογραφήσει, διαφορετικά υπάρχει υψηλός κίνδυνος επιπλοκών και υπάρχουν αντενδείξεις στη χρήση του. Σύμφωνα με τη σύσταση, τα δισκία λαμβάνονται συχνά μετά τα γεύματα, αλλά ο γιατρός μπορεί επίσης να συνταγογραφήσει ενέσεις. Αυτή η ομάδα ενεργών συστατικών εφαρμόζεται τοπικά με τη μορφή αλοιφής που εφαρμόζεται περίπου τρεις φορές κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Τα αναλγητικά μπορούν να συμπληρώσουν την ομάδα φαρμάκων που περιγράφηκαν παραπάνω, με έντονο πόνο, οι ενέσεις συνταγογραφούνται από τον γιατρό, εάν όλα δεν είναι τόσο άσχημα, τα δισκία είναι επίσης κατάλληλα. Με πόνο σημαντικής έντασης, ο αποκλεισμός με το φάρμακο μπορεί να πραγματοποιηθεί απευθείας στο επίκεντρο του πόνου, γεγονός που σας επιτρέπει να αφαιρέσετε γρήγορα την επίθεση. Ειδικές αναισθητικές κρέμες μπορούν επίσης να συμπληρώσουν τη θεραπεία.
Τα χονδροπροστατευτικά σάς επιτρέπουν να αποκαταστήσετε τη δομή του χόνδρου, αλλά θα πρέπει να παίρνετε φάρμακα σε αυτήν την ομάδα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο γιατρός, κατά την κρίση του, συνταγογραφεί ενέσεις ή δισκία, τα οποία λαμβάνονται σε μαθήματα. Πρόσφατα, τα σκευάσματα αυτής της ομάδας παρουσιάζονται με τη μορφή αλοιφής, η οποία χρησιμοποιείται εξωτερικά.
Συμπληρώστε την πλήρη θεραπεία με φάρμακα της αντισπασμωδικής ομάδας. Η δράση στοχεύει στη χαλάρωση των μυών που τσιμπούσαν αρτηρίες και νεύρα. Η πίεση μειώνεται, η κατάσταση του ασθενούς ανακουφίζεται.
Οι αλοιφές χρησιμοποιούνται ενεργά, δρουν τοπικά και βοηθούν στην ανακούφιση μιας επίθεσης πόνου. Οι αλοιφές εφαρμόζονται στην επώδυνη περιοχή, όπου ζεσταίνουν το δέρμα. Αποδεικνύεται επίσης ότι χρησιμοποιούνται αλοιφές κατά μήκος των νεύρων, ώστε να μπορούν να ανακουφίσουν πιο αποτελεσματικά μια επίθεση πόνου. Εκτός από την αλοιφή, ολοκληρώστε τη θεραπεία με μουστάρδα
Χρησιμοποιούνται επίσης φάρμακα με βάση τις ορμόνες, κυρίως ενέσεις. Συνταγογραφούνται ως έσχατη λύση όταν είναι απαραίτητο να ανακουφιστεί μια επίθεση έντονου πόνου. Συχνά χρησιμοποιείται παραλεκτικός αποκλεισμός της πληγείσας περιοχής του νεύρου ή της ρίζας, χρησιμοποιούνται φάρμακα που βασίζονται σε ορμόνες.
Εκτός από όλα τα σκευάσματα με βάση τις βιταμίνες, γίνονται ενέσεις στον μυ. Τα φάρμακα μπορούν να αντιπροσωπεύονται από βιοενεργά συμπληρώματα διατροφής, τα δισκία των οποίων βελτιώνουν τη διατροφή του χόνδρου και ανακουφίζουν από την πίεση.
φυσικοθεραπεία
Όλα τα είδη τεχνικών χρησιμοποιούνται ενεργά για να ηρεμήσουν ακόμη και μια ισχυρή επίθεση. Κατά τη διάρκεια των διαδικασιών, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε φάρμακα που λειτουργούν σαν ένα είδος απόφραξης. Ο κατάλογος των διαδικασιών μπορεί να παρουσιαστεί ως εξής:
- θεραπεία κρουστικών κυμάτων. Λόγω του κρουστικού κύματος, αποκαθιστά τη διατροφή και την παροχή αίματος στη σπονδυλική στήλη, εξαλείφει την επίθεση πόνου και σας επιτρέπει να απαλλαγείτε από τη φλεγμονή.
- Υπεριωδης ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ. Προωθεί την καλύτερη απορρόφηση του ασβεστίου.
- δονητική θεραπεία. Η έκθεση σε ήχο υψηλής συχνότητας βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος, ανακουφίζει από την πίεση και τον πόνο.
- μαγνητοθεραπεία. Η έκθεση σε μαγνητικό πεδίο βελτιώνει τις ζωτικές διαδικασίες των κυττάρων και επιταχύνει την αναγέννηση. Ο Darsonval συμπεριφέρεται παρόμοια.
- ηλεκτροφόρηση. Η επίδραση του ρεύματος, που βοηθά τα φάρμακα να διεισδύσουν βαθύτερα στον ιστό.
- διοδυναμική. Η επίδραση του ρεύματος μεταβλητής συχνότητας μειώνει αποτελεσματικά τον πόνο.
- Να κολυμπήσω. Επιτρέπει στους μυς να χαλαρώσουν. Συνιστάται να κολυμπήσετε μόνο σε πισίνα με ζεστό νερό.
- λουτροθεραπεία. Για επεξεργασία μεταλλικού νερού και λάσπης. Τα μέταλλα συμβάλλουν στη διαδικασία επούλωσης, η πίεση στις ρίζες μειώνεται.
- Βελονισμός. Παρέχει τη δράση λεπτών βελόνων στα ενεργά σημεία του σώματος.
- Χειροκίνητη θεραπεία ή μασάζ. Μπορείτε επιπλέον να χρησιμοποιήσετε αλοιφές που βοηθούν στη χαλάρωση των μυών και ξεμπλοκάρουν τα αιμοφόρα αγγεία και τα νεύρα.
Οι μέθοδοι επιλέγονται αυστηρά μεμονωμένα από γιατρό. Το κύριο πράγμα είναι να μην πυροδοτηθεί η ασθένεια.